Kliknij tutaj --> 🪔 chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie

rzęsistkowica (wywoływana przez pasożyt - rzęsistek, bytujący w drogach moczowo-płciowych człowieka) - 156 mln zakażeń rocznie; chlamydioza (powodowana przez bakterie Chlamydia trachomatis, wywołujące stany zapalne narządów rodnych) - 127 mln infekcji rocznie; rzeżączka - 87 mln zakażeń; kiła (syfilis) - 6,3 mln zakażeń. Wirusowa choroba śliw, moreli, brzoskwiń i nektarynek o dużej szkodliwości, powodująca katastrofalne starty w zbiorach owoców. W maju i w czerwcu tworzą się rozproszone plamy na liściach. Na owocach powstają plamy, a miąższ pod nimi zapada się i zmienia konsystencję. Zmiany chorobowe pojawiają się także na pędach. Encephalitozoonoza to kolejna choroba królików, która wywoływana jest przez pierwotniaki. Co ciekawe, mówi się o tym, że nawet 80% tych zwierząt jest zarażonych powodującym ją pasożytem. Choroba rozwija się przy spadku odporności i daje dosyć osobliwe objawy. Zalicza się do nich kręcz szyi, zaburzenia równowagi, wielomocz czy Choroba kociego pazura powodowana jest przez laseczki bakterii Bartonella henselae i Bartonella clarridgeiae (laseczki wewnątrzkomórkowe). Zakażenie pojawia się na skutek ugryzienia lub zadrapania przez kota. Odnotowano również przypadki zachorowań wskutek polizania przez kota rany/uszkodzonej skóry. Gołębie są jednym z główni dystrybutorzy pseudotuberculosis. Jest przenoszony przez bakterie. Czynnikiem sprawczym jest bakteria Yersinia. Mikrob znajduje się w kale. Możesz zarazić się wodą, jedzeniem i piórami. Na tę patologię najczęściej wpływają dzieci. Najpierw cierpi żołądek, potem śledziona i wątroba. Rencontre Celibataire Pres De Chez Vous. Chlamydioza to niebezpieczna choroba, która niesie za sobą szereg bardzo groźnych powikłań. Wywołują ją gram-ujemne bakterie – Chlamydia trachomatis, które przenoszone są droga płciową. Infekcja przebiega zazwyczaj bezobjawowo, dlatego bardzo rzadko zleca się badania w kierunku Chlamydii. Na zakażenie najbardziej narażone są osoby, które mają wielu partnerów seksualnych. Największą liczbę zakażeń odnotowuje się u osób w wieku 15-25 lat. Mechanizmy obronne nie są wówczas jeszcze całkowicie rozwinięte. Zakazić można się także poprzez używanie przedmiotów higieny osobistej osoby zarażonej lub nawet podczas korzystania z tej samej toalety. U większości osób choroba ta nie daje żadnych objawów (75% kobiet i 50% mężczyzn). Do lekarza zgłaszamy się dopiero zazwyczaj, gdy wystąpią poważne powikłania. Część z nich może nieść za sobą nieodwracalne skutki tj. niepłodność. Objawy chlamydiozy i powikłania. U mężczyzn najczęściej dochodzi do zapalenia cewki moczowej. Główne objawy to: śluzowy lub ropny wyciek z cewki moczowej, pieczenie w cewce moczowej, ból podczas oddawania moczu, zaczerwienienie w okolicy cewki moczowej. Może dojść do obrzęku i bólu jąder, a także do zapalenia najądrzy. U kobiet najczęściej występującym objawem są nietypowe upławy, które mogą pojawić się już po 7-14 dniach od zakażenia bakterią. Innymi objawami są: bóle w nadbrzuszu, ból i pieczenie podczas oddawania moczu, gorączka, mdłości, bóle w okolicy lędźwiowej oraz krwawienia między miesiączkami. Często dochodzi do zapalenia szyjki macicy. Zakażenie Chlamydią bywa czasem mylone z reumatoidalnym zapaleniem stawów, ze względu na podobne objawy, które mogą pojawić się u obu płci. Są to: zapalenie i bóle stawów, zapalenie spojówek oraz zmiany grudkowo- krostkowe na skórze. Objawy te wspólnie określa się mianem zespołu Reitera. Niezdiagnozowana i nieleczona Chlamydioza może prowadzić do groźnych powikłań tj.: nadżerki szyjki macicy cysty zapalenia jajowodów zapalenia okołowątrobowe spadek odporności astma zapalenie miednicy mniejszej zapalenie trzustki lub pęcherzyka żółciowego schorzenia naczyń krwionośnych uszkodzenia mózgu i nerwów bóle głowy zaburzenia psychiczne chroniczne zapalenie gardła Zarówno u kobiet jak i u mężczyzn, Chlamydioza może prowadzić do niepłodności! Zakażenie i ciąża. Zakażenie Chlamydią jest szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Może dojść do przedwczesnego porodu, a w niektórych przypadkach nawet do śmierci płodu. Przyczyną tego jest zazwyczaj zakażenie górnych odcinków narządu rodnego. Bakteria powoduje przewlekłe stany zapalne miednicy mniejszej, a także uszkodzenia błony śluzowej jajników i jajowodów, co może prowadzić do licznych zrostów, ropni i innych nieprawidłowości, co zwiększa ryzyko ciąży pozamacicznej. Zakażenia macicy mogą prowadzić do nieprawidłowej implantacji zarodka, a w konsekwencji – do poronień. Do zakażenia dziecka może dojść także podczas ciąży lub podczas porodu. Dzieci takie rodzą się często z mniejszą masą urodzeniową. Najczęstsze objawy zakażenia u noworodków to: zapalenia spojówek i gałki ocznej, zapalenie płuc. Diagnostyka. Ze względu na brak objawów, diagnostyka Chlamydiozy jest często utrudniona. Popularną metodą diagnostyczną jest serologiczne oznaczanie przeciwciał IgM i IgG. Można też wykonać badanie na obecność Chlamydii w wymazie z szyjki macicy. Prowadzi się wówczas hodowle komórkowe. Hodowle takie wymagają odpowiednich warunków, ich czułość jest niska i wynosi około 80 %. Często uzyskuje się fałszywie ujemne wyniki, co spowodowane jest nieprawidłową temperaturą podczas transportu. W badaniach serologicznych także napotykamy problemy. Chlamydioza to powszechna choroba, z którą styczność miało wiele osób. Posiadają oni przeciwciała IgG przeciwko chlamydii, mimo iż nie są już chorzy. Dlatego ciężko jest odróżnić osoby chore, od osób które już chorobę przeszły. Najbardziej pewną metodą diagnostyczną jest reakcja PCR, która identyfikuje bakterię poprzez jej DNA. Z pomocą tej metody można zidentyfikować bakterię tuż po zakażeniu, beż ryzyka fałszywie pozytywnych wyników. Leczenie. Chlamydiozę leczy się za pomocą antybiotyków. Najczęściej stosuje się doksycyklinę lub azytromycynę. Kuracja trwa najkrócej 7 dni, zwykle jest to jednak 14 dni lub nawet dłużej. Czas trwania zależy od tego, jak późno zdiagnozuje się chorobę. Leczeniu powinni poddać się oboje partnerzy. Należy też zaprzestać współżycia na okres 2 tygodni. Chlamydie to bakterie Gram-ujemne. Są one dość powszechnie spotykane w środowisku. Dla człowieka największe znaczenie mają dwa rodzaje bakterii: Chlamydia pneumoniae i Chlamydia trachomatis. Każda z nich jest przyczyną groźnej choroby, która atakuje ustrój człowieka. Objawy chorób są bardzo różne. Chlamydia pneumoniaeChlamydia trachomatis – objawy i leczenie Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Zuzanna Pujanek dr n. med. Chlamydia należy do Gram-ujemnych bakterii wewnątrzkomórkowych. Po dostaniu się do organizmu ulegają one namnożeniu i wraz z krwią transportowane są do narządów, które atakują, powodując rozwój choroby. Dwa gatunki, które są odpowiedzialne za dolegliwości u człowieka w największym stopniu to Chlamydia pneumoniae i Chlamydia trachomatis. Pierwsza z nich odpowiada za infekcje układu oddechowego od zapalenia krtani po zapalenie płuc. Druga jest przenoszona drogą płciową i wywołuje stany zapalne narządów rodnych. Choroby wywołane obydwoma gatunkami mogą mieć poważny przebieg i stanowić przyczynę wielu ciężkich powikłań. Wykrycie choroby związanej z zakażeniem chlamydią wymaga włączenia leczenia pod kontrolą lekarza. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne 90,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 50 ml 59,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne Light 90,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 100 ml 79,00 zł Chlamydia pneumoniae Bakteria Chlamydia pneumoniae przenosi się drogą kropelkową i ma specyficzną budowę antygenową. Zakażenie może objawić się w postaci zapalenia zatok obocznych nosa, krtani, oskrzeli i płuc. Najbardziej charakterystyczną cechą tej infekcji wywołanej przez chlamydię jest uszkodzenie nabłonka rzęskowego, który wyścieła oskrzela. Czasami bakteria wywołuje reakcję alergiczną organizmu, której wystąpienie warunkuje późniejszy rozwój astmy oskrzelowej, przewlekłego zapalenia zatok, a także nawracającego przewlekłego nieżytu błony śluzowej gardła. Innymi symptomami infekcji są objawy grypopodobne, którym towarzyszą bóle stawowe, zapalenia stawów, a także osłabienie i stany podgorączkowe. Zakażenie bakterią Chlamydia pneumoniae wcale nie należy do rzadkich. Najbardziej podatne na infekcje są dzieci i osoby starsze. Zakażenie bywa bardzo groźne zwłaszcza dla osób starszych, gdyż może być przyczyną poważnego zapalenia chlamydii leczenie polega głównie na stosowaniu antybiotykoterapii, jednakże wcale nie jest proste, gdyż bakterie te oporne są na powszechnie stosowane antybiotyki z grupy beta-laktamów. Niestety przy podejrzeniu chlamydii badania nie są wykonywane rutynowo ze względu na ich koszt. Jednakże lekarz może zasugerować odpłatne wykonanie badania. Najczęściej stosuje się test ELISA polegający na oznaczeniu poziomu immunoglobulin poszczególnych klas we krwi. W przypadku wykrycia IgM mówimy o infekcji świeżej, aktualnie toczącej się w organizmie, przeciwciała IgG świadczą natomiast o infekcji przewlekłej lub przebytej w przeszłości. Zobacz także Chlamydia trachomatis – objawy i leczenie Chlamydia trachomatis jest dużym problemem medycznym. Obecnie wyróżniono około 20 serotypów tego gatunku bakterii. Mogą one być przyczyną różnych schorzeń, których większość dotyczy narządów płciowych. Chlamydia przenosi się drogą płciową w trakcie kontaktów seksualnych. Może dojść także do przeniesienia zakażenia z matki na dziecko w trakcie porodu. Na zakażenie najczęściej narażone są osoby, które podejmują ryzykowne zachowania seksualne i mają wielu partnerów. Różne typy bakterii wywołują odmienne choroby. Narażeni są zarówno mężczyźni jak i kobiety. U płci męskiej skutkiem zakażenia chlamydią są: zapalenia cewki moczowej, najądrzy i gruczołu krokowego. U kobiet może dojść do zapalenia gruczołów Bartholina, jajowodów, a także zapalenia szyjki macicy skutkującego powstaniem nadżerek. U kobiet zarażonych chlamydią płodność może ulec znacznemu zaburzeniu, gdyż stany zapalne prowadzą często do zrostów jajowodów. U noworodków zainfekowanych w czasie porodu najczęściej pojawia się zapalenie gałki ocznej, spojówek, może rozwinąć się zapalenie nie występują żadne objawy infekcji. Pierwsze dolegliwości pojawiają się około 10–14 dni po zakażeniu. U mężczyzn dominuje pieczenie w czasie mikcji. U kobiet pojawia się obfita ilość wydzieliny z pochwy, bóle w trakcie oddawania moczu i krwawienie w trakcie stosunku płciowego. Z czasem objawy te ustępują i pojawiają się bóle i stany zapalne stawów, które mogą przypominać reumatoidalne zapalenie stawów. Czasami zakażenie przechodzi w postać uśpioną i nawet po kilku latach pojawiają się dolegliwości ze strony układu moczowo-płciowego, ropne upławy, dolegliwości w trakcie stosunku płciowego. U kobiet do postawienia diagnozy dochodzi często w momencie pojawienia się trudności z zajściem w ciążę i utrzymaniem ciąży. Zdarzają się ciąże pozamaciczne i samoistne poronienia. Przy zakażeniu chlamydią antybiotyki są jedyną formą leczenia. Ważne jest, aby podawać je zgodnie z antybiogramem, czyli z określoną w trakcie wymazu wrażliwością bakterii na leki. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Zuzanna Pujanek Obecnie pracuję w Oddziale Laryngologicznym, gdzie zajmuję się głównie onkologią laryngologiczną. Przyjmuję pacjentów i prowadzę konsultacje laryngologiczne dla dzieci i dorosłych w placówkach publicznej i prywatnej służby zdrowia. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Chlamydia to rodzaj bakterii które występują. Ten typ bakterii Nie wytwarza własnego ATP ale zmienia swoje ADP a ATP gospodarza. Bakterie te mają stopień pokrewieństwa z riketsją. We własnej błonie komorkowej zęwnetrznej, podobnie jak zdecydowans wiekszosc bakterii Gram-ujemnych, mają LPS, a więc Lipopolisacharyd. Jednakże co odróżnia je od tego typu bakterii to to, że we własnej ścianie nie mają kawasu maramidowego, jak i peptydoglikanu. Posiadają one zdolność do syntezy swoich białek, co jest możliwe dzięki posiadaniu rybosomów. Jakie są rodzaje chlamydii, które są patogenne dla ludzi? 1. Chlamydia Trachomatis – bakteria ta przenoszona jest drogą płciową, jak również podczas porodu z matki na dziecko. Bardzo często na zakażenie narażeni są młodzi ludziem którzy rozpoczynają współżycie bez należytego zabezpieczenia. 2. Chlamydia Pneumoniae – bakteria ta przenoszona jest drogą kropelkową, ale różni się ona od pozostałych bakterii. Jej objawem, może być na przykład zapalenie oskrzeli, krtani, płuc. Jeżeli dojdzie do zakażenia, to uszkodzeniu podlega nabłonek rzęskowy w oskrzelach, a nierzadko alergiczne przestrojenie organizmu, przez co może dojść do dychawicy oskrzelowej. 3. Chlamydia Psittaci – bakteria ta przeniszona jest poprzez bezpośredni kontakt z zarażonym ptactwem. Przy tego typu zakażeniu bakterie wnikają do organizmu przez drogi oddechowe, skąd dochodzi do przeniesienia przez krew do komórek śledziony, czy też wątroby. Na sanym piczątku choroby, może wystąpić bardzo wysoka gorączka oraz dreszcze, bardzo często choroba wywołana tym typem bakteriiprzeniega wolno, a towarzyszą jej, na przykład bóle głowy, czy też suchy kaszel, nierzadko może wystąpić także wysięk w jamie opłucnej. Zdarzały sie także przypadki, gdy u zakażonego doszło do zapalenia mięśnia sercowego. Chlamydie wnikając do organizmu człowieka przenikają do wnętrza komórek i tam ulegają rozmnożeniu, a kolejnym etapem jest rozprzestrzenianie się wraz z krwią. Jak rozwija się bakteria chlamydii? Każda z bakterii, które powodują zakażenie się chlamydią ma bardzo podobny cykl reprodukcji. Elementarne ciałkz, które zawierają drobne komórki o średnicy około 300nm posiadają w sobie nukleoid. Tak więc stanowią one formy inwazyjne dla komórek, do których następuje wsiąkanie poorzez fagocytozę. Po ok 6-8 godzinach, kiedy zmieniają się one w ciałko pierwotne, przybierające rozmiary ok. um, w których nie znajdziemy nukleoidu oraz błon powierzchmiowych z komórki gospodarza. W środku znajduje się natomiast ciałko RB. W ciągu kolejnych 18-24 godzin następuje powiększenie się ciałka i znajdujące się w nim RB podlegają wielokrotnemu podzieleniu, a wodniczka, która je otacza wypełnia się ciałkami wtrętowymi. Kolejnym etapem jest uwalnianie się ciałek poza komórkę oraz już stając się ciałkami EB uwalniają się poza komórkę i zarażają kolejne komórki, tym samym cykl ulega wielokrotnemu powtórzeniu. Bakterie Chlamydii mają zdolność do syntezowania ATP, przez co jest ono wykorzystywane przy zakażeniu kolejnego organizmu. Warto wiedzieć, że bakterie chlamydii mają zdolność do tworzenia wielu białek szoku cieplnego. Bakteria chlamydii – jak jest hodowana? W zwiazku z tym, że bakterie te należą do grkna bakterii bezwzględnie wewnątrzkomórkowych, to mogą one być hodowane na podłożach bakteriologicznych. Bakterie te mogą dorastać w tak zwanych hodowlach komórkowych, mają zdolność do mnożenia się w zarodku kurzym, jak również w innych tkankach zwierząt, czy też mogą rosnąć w komórkach hodowli tkankowej. Chlamydioza – czym jest ta choroba, jakie są jej objawy, jak wygląda leczenie i jakie leki należy przyjmować, żeby wyzdrowieć? Chlamydioza to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Chociaż znana od wieków, jest to choroba trudna do wykrycia, bardzo często przebiega bezobjawowo, a przez to można się nią zarazić od osoby, która nie ma żadnych objawów. Można nią również nieświadomie zarazić partnerów lub partnerki seksualne. Zarazem – powikłania nieleczonej chlamydiozy (lub utajonej) mogą być bardzo poważne. Dlatego tak ważne jest diagnozowanie, a jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki – regularne badanie się w kierunku zakażenia bakteriami chlamydii. Jeśli wynik będzie pozytywny lub zauważysz u siebie pierwsze objawy chlamydiozy – skontaktuj się z lekarzem. Po konsultacji medycznej będzie on w stanie postawić diagnozę i szybko wdrożyć leczenie. Z tego tekstu dowiesz się czym jest chlamydioza, jakie są jej objawy i jakie leki możesz stosować, żeby wyleczyć się z tej choroby. Najpowszechniejsza choroba przenoszona drogą płciową (i nie tylko) – czym jest chlamydioza Chlamydioza to infekcja wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis, przenoszona najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych lub przez bakterię Chlamydia trachomatis. Uznaje się ją za jedną z najpowszechniej występujących chorób wenerycznych. Zakażenie chlamydiami jest najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej. Chlamydioza może powodować pojawienie się dolegliwości w obszarze układu moczowo-płciowego, odbytu, oczu oraz dróg oddechowych. Choroba przebiega najczęściej bezobjawowo, co oznacza, że osoby aktywne seksualnie mogą nieświadomie zarażać swoich partnerów i partnerki. Z tego powodu wiele osób nie zauważa u siebie żadnych objawów i przez wiele lat może funkcjonować bez poważniejszych dolegliwości, a mimo tego – zarażać inne osoby. Co powoduje chlamydiozę? Chlamydiozę u ludzi powodują bakterie z rodzaju Chlamydii (łac. Chlamydiae): Chlamydia trachomatis – można się nią zarazić w wyniku kontaktów seksualnych (przenoszona drogą płciową – występuje około 15 odmian tej bakterii); Chlamydia pneumoniae – rozprzestrzenia się drogą kropelkową; Chlamydia psittaci – można się nią zarazić od ptaków. Bakterie chlamydii są gram-ujemne, czyli barwią się na czerwono przy badaniu laboratoryjnym metodą Grama. Grupy ryzyka zachorowaniem na chlamydiozę Podobnie jak w przypadku wielu chorób przenoszonych drogą płciową – zakażenia chlamydiami częściej występują u osób aktywnych seksualnie, ale podejmujących „ryzykowne” zachowania seksualne. Do takich zachowań zalicza się uprawianie seksu bez antykoncepcji barierowej (prezerwatywy) oraz częste zmiany partnerów seksualnych. Jako dodatkowe czynniki, które zwiększają ryzyko zachorowania na chlamydiozę, można wymienić uprawianie seksu oralnego i analnego, a niekiedy – przejście chorób wenerycznych w przeszłości. Badania amerykańskiego CDC pokazują, że zakażenia chlamydiami pojawiają się najczęściej u osób w wieku 15-24 i nieco rzadziej w grupie 25-29 lat. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że na chlamydiozę częściej zapadają osoby młode i aktywne seksualnie. Częstszym zakażeniom sprzyja również bezobjawowy charakter tej choroby – można ją przejść bez żadnych objawów, co nie zmienia faktu, że podczas kontaktów seksualnych może dojść do zarażenia partnera lub partnerki. Innymi słowy – jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka i często zmieniasz partnerów seksualnych, regularnie przeprowadzaj badania w kierunku zakażenia chlamydia (oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową). Pamiętaj też, że prezerwatywa, chociaż zapewnia pewną ochronę, nie daje stuprocentowego bezpieczeństwa jeśli chodzi o zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową (włączając w to chlamydiozę). Nie chroni też w stu procentach przed nieplanowaną ciążą. Jak można się zarazić chlamydiozą? Jak wspomniałem – chlamydioza jest chorobą przenoszoną drogą płciową, którą można zarazić się od osób zakażonych, ale niemających objawów. Oznacza to, że możesz zarazić się nią w wyniku różnego typu kontaktów seksualnych: od typowych stosunków dopochwowych, przez seks oralny, petting, przypadkowe przeniesienie bakterii z zabawek erotycznych czy seks analny. Bakterie mogą zarazić nie tylko narządy płciowe, ale w efekcie dawać też objawy na innych częściach ciała, które miały kontakt z bakteriami. Chlamydia może zaatakować na przykład gardło – może się tam znaleźć poprzez seks oralny lub petting (bakterie mogą być przeniesione w okolice jamy ustnej na dłoniach). W podobny sposób bakterie chlamydii mogą zakazić na przykład oczy. Innymi słowy: jakikolwiek kontakt z zakażonymi chlamydiami obszarami ciała może prowadzić do zachorowania oraz pojawienia się objawów. Chlamydiozą może zarazić się również dziecko od matki podczas porodu – zarówno siłami natury (wtedy dziecko ma kontakt z drogami rodnymi matki), jak i podczas cesarskiego cięcia (zdarza się to rzadziej). W odpowiedzi na ryzyko zakażenia chlamydiozą dzieci medycyna stworzyła specjalne procedury chroniące noworodki przed negatywnymi konsekwencjami tej choroby. Co mogą zaatakować bakterie z rodziny chlamydia (gardło, układ moczowy, itp.)? Bakterie Chlamydiosis mogą atakować różne obszary ciała, z którymi mają kontakt. Najczęściej występują objawy związane z zakażeniem układu moczowo-płciowego – pęcherza moczowego, pochwy, penisa. Zarówno u kobiet i u mężczyzn ta choroba może powodować chlamydiowe zapalenie cewki moczowej. Bakterie mogą atakować również odbyt (najczęściej w przypadku osób uprawiających bierny niezabezpieczony seks analny) lub gardło (w wyniku przeniesienia bakterii w okolice jamy ustnej lub po seksie oralnym). W przypadku zakażenia gardła, chlamydioza ma przebieg bezojawowy; w przypadku zakażenia odbytu – może pojawić się śluzowo-ropna wydzielina z domieszką krwi oraz uczucie pieczenia w okolicach ujścia jelita grubego. Obie płcie są narażone również na reaktywne zapalenie stawów (zespół Rittera) – jest to rzadka choroba powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, która objawia się chlamydiowym zapaleniem spojówek, cewki moczowej i stawów. Jak podają badania epidemiologiczne – ta choroba może pojawiać się w bardzo niewielu przypadkach, jednak jest jedną z konsekwencji zakażenia chlamydiami. Objawy chlamydiozy u mężczyzn i kobiet Chlamydioza jest podstępną chorobą, bo można ją przejść zupełnie bez objawów lub może ona dawać niejednoznaczne symptomy chorobowe. Zakażenie chlamydiami czasem przypomina zakażenie rzeżączką (więcej o nich w dedykowanym artykule). Szacuje się, że u połowy mężczyzn i ¾ zakażonych kobiet nie pojawiają się żadne objawy wskazujące na zakażenie bakteriami z rodzaju Chlamydia. U pozostałych chorych mogą pojawić się objawy zbliżone do tych przy zapaleniu cewki moczowej – swędzenie i pieczenie podczas oddawania moczu, niekiedy może pojawić się wydzielina sącząca się z cewki moczowej. Może być ona wodnista, śluzowa, śluzowo-ropna lub ropna (dlatego objawy zakażenia mogą być niejednoznaczne), a chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie w okolicy ujścia cewki moczowej. Te objawy łatwo pomylić z innymi zakażeniami układu moczowo-płciowego, dlatego tak istotna jest diagnostyka i badania. W przypadku mężczyzn mogą pojawić się bardziej jednoznaczne objawy, takie jak obrzęk jąder, bóle stawów, stan zapalny w okolicach odbytu (na przykład po seksie analnym lub innych bardziej skomplikowanych zachowaniach seksualnych) czy ból jąder (niezwiązany z napięciem seksualnym). W przypadku zakażenia odbytu, chlamydioza objawia się śluzowo ropną wydzieliną oraz pieczeniem okolic ujścia jelita grubego. Chlamydioza może objawiać się również zapaleniem szyjki macicy (jest to najczęstszy efekt kontaktu z bakteriami chlamydii), jednak w większości przypadków przebiega bezobjawowo. Symptomy, które mogą się pojawić i wskazywać na tę chorobę to obrzęk, wydzielina w ujściu szyjki macicy, zaczerwienienie tarczy szyjki macicy, pojawienie się śluzowo-ropnej wydzieliny z pochwy czy plamień i krwawień między miesiączkowych. Wśród najczęstszych objawów zakażenia chlamydiozą wymienia się: pojawienie się krwawienia z pochwy; ból podczas seksu; bóle w okolicy podbrzusza; śluzowo-ropną wydzielinę z pochwy lub odbytu; pieczenie podczas oddawania moczu; krwawienie pojawiające się w trakcie lub po stosunku seksualnym, ale niezwiązane z cyklem miesiączkowym czy dysfunkcjami w budowie penisa (np. stulejką). W przypadku zakażenia spojówek (mówi się wtedy o chlamydiowym zapaleniu spojówek) mogą pojawić się objawy charakterystyczne dla wielu chorób dotykających oczu: łzawienie, obrzęk powiek, śluzowo-ropna wydzielina czy światłowstręt. Jak rozpoznać chlamydiozę i czy możliwa jest diagnoza bez wychodzenia z domu? Objawy chlamydiozy są niejednoznaczne i w wielu przypadkach można mylić je z zakażeniem innymi chorobami – od zapalenia pęcherza moczowego (też ostrego), przez nieprawidłowości w budowie penisa, kłopoty z napięciem mięśni dna miednicy (bóle podczas stosunku), aż do zakażeń chorobami wenerycznymi czy skrajnych przypadków grzybicy pochwy czy kandydozy penisa. Badania dotyczące chlamydiozy przeprowadzane są najczęściej w laboratoriach diagnostycznych. Skierowanie wypisuje lekarz wenerolog, jednak jest możliwość przeprowadzenia testu prywatnie w laboratoriach badawczych. Badania w kierunku zdiagnozowania chlamydii może być wykonane z moczu, krwi i z wymazu pochwy lub szyjki macicy. W zależności od decyzji lekarza może być też potrzebny wymaz z cewki moczowej lub odbytu. Pamiętaj, że możesz też skorzystać z domowych testów na chlamydie dostępnych w aptekach. Po wykonaniu takiego testu (jeśli daje pozytywny wynik) warto skorzystać z konsultacji online w i otrzymać diagnozę oraz rozpocząć leczenie. Bez wychodzenia z domu. Regularne badanie się w przypadku osób aktywnych seksualnie i zmieniających często partnerów jest objawem zdrowego rozsądku oraz szacunku do zdrowia swojego i osób, z którymi uprawiasz seks. Pamiętaj też, że po diagnozie musisz koniecznie poinformować swoich partnerów i partnerki seksualne, że stwierdzono u Ciebie chlamydiozie i oni też powinni poddać się leczeniu prewencyjnemu, a przynajmniej się zbadać. Biorąc pod uwagę ilość powikłań i to, że chlamydioza może przebiegać bezobjawowo – to bardzo ważne. Powikłania chlamydiozy – nieleczonej, ukrytej lub ignorowanej Jak wspomniałem – chlamydioza jest podstępną chorobą, która nie daje często żadnych objawów. Nie zmienia to faktu, że choroba rozwija się w organizmie i może powodować poważne dla zdrowia powikłania. Wśród najpoważniejszych należy wymienić bezpłodność u kobiet – w wyniku pojawienia się uszkodzeń i bliznowacenia jajowody mogą stracić drożność, a tym samym uniemożliwić zajście w ciążę. Nieleczone lub bezobjawowe zakażenie chlamydia może też utrudniać zajście w ciążę – przewlekły stan zapalny macicy i jajowodów może przebiegać bez jednoznacznych objawów, a dodatkowo upośledzać działanie narządów rodnych. W efekcie mogą pojawić się poważne problemy – między innymi dlatego kobietom starającym się o dziecko zaleca się komplet badań, włączając w to sprawdzenie, czy nie chorują na chlamydiozę. Zakażenie chlamydiami u mężczyzn może prowadzić do stanu zapalnego najądrzy (jego częstym objawem jest opuchlizna krocza, niekiedy bóle w pachwinie i wysoka temperatura). Poważnym powikłaniem po nieleczonej chlamydiozie jest zapalenie gruczołu krokowego. Innym efektem zakażenia chlamydiami może być pojawienie się problemów ze stawami, a w przypadku kobiet w ciąży – zakażenie dziecka tymi bakteriami. Lista pozostałych powikłań po przebytej, ignorowanej lub bezobjawowej chlamydiozie to: pojawienie się chronicznych bólów miednicy, powodowanych przez zrosty; zapalenie narządów znajdujących się w miednicy mniejszej, a w efekcie – poważne upośledzenie ich działania (jajowodów, tkanek otaczających i samej macicy); zapalenie jąder i najądrzy; kobiety zakażone wirusem HPV są bardziej narażone na rozwój raka szyjki macicy. Chlamydioza w ciąży: dlaczego badania w kierunku wykrycia tej choroby są ważne? Jedną z najważniejszych rzeczy po pojawieniu się pierwszych objawów zapłodnienia i ciąży jest skontaktowanie się z ginekologiem. I poza standardowym leczeniem wszystkich ubytków w zębach, badaniami USG i innymi – ważne jest sprawdzenie, czy nie chorujesz na żadne ukryte lub bezobjawowe choroby weneryczne. To standardowa procedura, która pozwala zapewnić bezpieczeństwo ciąży i matki. Jak wspomniałem – medycyna wypracowała standardy postępowania w przypadku pojawienia się pozytywnego wyniku zakażeniem chlamydiami, a ginekolog prowadzący ciąże będzie w stanie stwierdzić, co należy zrobić, żeby zmniejszyć ryzyko pojawienia się powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży i po porodzie. Wśród najważniejszych powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży należy wymienić większe szanse na ciążę pozamaciczną, przedwczesny poród czy zakażenie dziecka w czasie porodu. Jak wygląda leczenie chlamydiozy (jakie leki, jak stosować i dlaczego bez antybiotyku się nie obejdzie)? Należy zacząć od tego, że „naturalne leczenie chlamydiozy” niestety nie sprawdza się i konieczne jest wprowadzenie antybiotyku. W leczeniu chlamydiozy najczęściej stosuje się antybiotyki zawierające doksycyklinę. Leczenie chlamydiozy trwa najczęściej przez siedem dni (dwie dawki na dobę), jednak Twój lekarz może zadecydować inaczej. W naszej przychodni online możesz przejść konsultację medyczną w kierunku chlamydiozy i – po pozytywnej weryfikacji formularza medycznego – otrzymać e-receptę lub receptę transgraniczną na jeden z dwóch leków mających jako główny składnik czynny doksycyklinę: Doxycyclinum lub Unidox Solutab. Dawkowanie oraz zalecenia otrzymasz od lekarza, który będzie analizował Twój formularz. Istnieją alternatywne terapie antybiotykowe, które mogą być stosowane w przypadku kobiet w ciąży lub osób chorych na inne infekcje (na przykład zakażenie wirusem HIV), jednak powinny być one prowadzone przez odpowiednich lekarzy specjalistów. Jak uniknąć zakażenia – profilaktyka chlamydiozy Najważniejszą profilaktyką chlamydiozy jest unikanie ryzykownych zachowań seksualnych – częstych zmian partnerów oraz uprawiania seksu (również oralnego i analnego) bez zastosowania jakiejś metody antykoncepcji mechanicznej (np. prezerwatywy męskiej lub damskiej). Takim zabezpieczeniem jest przede wszystkim prezerwatywa, która jako jedyna metoda antykoncepcji zapewnia ochronę przed nieplanowaną ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową – w tym chlamydiozą. Oczywiście – nie ma stuprocentowej pewności, że używanie prezerwatyw w czasie seksu zawsze zapewni ochronę przed zakażeniem chorobami przenoszonymi drogami płciowymi, ale z pewnością zmniejsza szanse na przekazanie którejś z nich partnerowi lub partnerce. Co możesz zrobić, żeby zmniejszyć szanse na zakażenie chlamydiozą: zawsze w czasie seksu z nowym partnerem lub partnerką (zanim się przebadacie) – skorzystaj z prezerwatywy; jeśli możesz (lub chcesz) – staraj się zmniejszyć ilość partnerów lub partnerek seksualnych: największym przyjacielem profilaktyki chlamydiozy jest monogamia; jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki seksualne (lub zdarza Ci się przygodny seks) – regularnie badaj się w kierunku chlamydiozy, kiły i innych chorób wenerycznych; dzięki temu zyskasz pewność, że nie chorujesz i nie zarazisz przez przypadek osób, z którymi uprawiasz seks; unikaj płukania pochwy – płukanki mogą zmieniać pH pochwy oraz negatywnie wpływać na florę bakteryjną w tym obszarze Twojego ciała, co zwiększa ryzyko zachorowania na chlamydiozę. Dimedic: konsultacje lekarskie online z e-receptą Niektóre choroby weneryczne są o tyle bardziej niebezpieczne, że nie powodują żadnych objawów. Sprawia to, że chorzy praktycznie często nie wiedzą o zakażeniu, a wszystkie swoje objawy traktują jako przypadkowe zdarzenia, spowodowane np. przeziębieniami. Tymczasem np. chlamydioza może powodować groźne powikłania, jeśli nie jest na czas zdiagnozowana. A do odpowiedniej diagnostyki dochodzi niezwykle rzadko. Chlamydioza – groźne bakterie i… brak objawów Chlamydioza jest chorobą bakteryjną – w sumie aż trzy szczepy odpowiedzialnej za jej pojawienie się bakterii mogą być groźne dla człowieka, ale tylko jeden szczep przenosi się drogą płciową. Do zakażenia chodzi najczęściej wskutek stosunku. Choroba ta jest trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy chlamydiozy często są niejednorodne oraz niejasne – nie przekazują konkretnego komunikatu o zarażeniu tymi właśnie bakteriami. Co więcej, u dużej ilości osób zakażenie chlamydiozą może być uśpione – wówczas bakterie nie powodują uszczerbku na zdrowiu chorego, ale przenoszą się na inne osoby. W ten sposób teoretycznie zdrowa osoba może okazać się źródłem groźnego zakażenia. Czasami pojawiają się objawy chlamydiozy, które jednak trudno uznać za jednorodne. Jest to np. pieczenie podczas oddawania moczu czy też podrażnienie i zaczerwienienie narządów płciowych. U kobiet może dochodzić do obfitych upławów, bądź pojawienia się dodatkowych krwawień między miesiączkami oraz podczas i po stosunku. Gdy choroba obejmuje organizm, pojawiają się bóle podbrzusza, a nawet schorzenia związane z nieprawidłowym działaniem wątroby. Diagnostyka, leczenie i powikłania chlamydiozy Do wykrycia chlamydiozy, przez brak jednorodnych objawów, dochodzi dość rzadko. Aby stwierdzić ze stuprocentową pewnością obecność tych bakterii, niezbędne jest pobranie wymazu z cewki moczowej bądź pochwy, a także wykonanie dość kosztownego badania krwi z oznaczaniem immunoglobulin. Leczenie chlamydiozy Leczenie chlamydiozy przebiega zazwyczaj ze stosowaniem antybiotyków, które zostają dobrane na bazie antybiogramu. Istotne jest to, aby oboje partnerzy seksualni byli poddawani leczeniu – w innym przypadku bowiem dochodzi do zakażenia wtórnego. Chlamydioza w późnym stadium powoduje wiele poważnych schorzeń, zwłaszcza w organizmie kobiety. Może zaburzać wydzielanie hormonów, powodować cysty na jajnikach czy zmiany w obrębie stawów i układu nerwowego. W poważnym przypadkach prowadzi do bezpłodności. Istotne jest to, aby doprowadzić do jasnej diagnostyki: w przewlekłym zakażeniu organizm może wykazywać objawy zbliżone np. do astmy czy reumatoidalnego zapalenia stawów. Bibliografia 1. Smith trachomatis and invasive cervicalcancer: a pooled analysis of the IARC multicentric casecontrol study, Int J Cancer, 2004 2. K. Radcliffe (Chairman), I. Ahmed-Jushuf, J. Welch, M. Fitzgerald, J. Wilson, Association for Genitourinary Medicine and the Medical Society for the Study of Venereal Diseases, 2002 3. M. Misiołek, A. Wiczkowski, I. Rzewnicki, B. Zielnik-Jurkiewicz, D. Jurkiewicz, Zakażenia drobnoustrojami atypowymi w praktyce laryngologicznej, Magazyn Otorynolaryngologiczny, 2009

chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie